آزمون پایان ترم به سبک مدرسه غلطه

اصلا چرا باید ارزیابی انجام بشه؟

هیچ کس نمیتونه اهمیت سنجش رو در ارزیابی موفقیت زبان آموز در یادگیری انکار کنه. یکی از اهداف اصلی سنجش زبانی قطعا این هستش که متوجه بشیم دانشجو چقدر یاد گرفته و چطور میشه فرآیند یادگیری رو تسریع کرد.

تفاوت روش های سنتی و جدید

 روش‌های سنتی سنجش مثل آزمون پایان ترم (فاینال) زبان آموزان رو مجبور میکنه تا فقط در جهت کسب نمره ی مورد نیاز تلاش کنن اما اصلا عمق یادگیری اهمیت ندارد. به همین دلیل  Vygotsky رویکرد جدیدی به اسم Dynamic Assessment یا ارزیابی پویا که بهش به اختصار DA هم گفته میشه رو معرفی کرد که در اون زبان آموز همواره در طول دوره مورد سنجش قرار میگیره و نقاط ضعف و قوت هر فرد مشخص میشه تا فرد بتونه با دریافت بازخورد یا Feedback درست و کافی به حداکثر میزان یادگیری خودش نزدیک تر بشه.

چرا ارزیابی پویا (داینمیک)؟

 در ارزیابی پویا آموزش و ارزیابی با هم ادغام میشن؛ یعنی مدام در طول مسیر ارزیابی انجام شده و فیدبک داده میشود. به این ترتیب ارزیابی خودش منجر به آموزش میشود. این پیشرفت از طریق استاد که به عنوان Mediator یا میانجی بین آموزش و یادگیری زبان آموز عمل میکنه به دست میاد. در واقع استاد با تجربه از طریق DA حداکثر پتانسیل پیشرفت هر زبان آموز رو میسنجه و همسو با اون به فرد کمک میکنه یا یادگیری بالا بره. در نظریه های آموزش زبان و روانشناسی به این پتانسیل، محدوده ی تقریبی رشد یا  Zone of Proximal Development (ZPD) گفته میشه. در واقع خیلی از محققان و زبانشناسان ارزیابی پویا DA رو ارزیابی درک و یادگیری زبان آموز به همراه توانایی حل مشکلات زبانی میدونن که در نتیجه ی آموزش به دست میاد. میشه گفت نقطه ی متمایز کننده ی اصلی ارزیابی پویا DA نسبت به روش های ارزیابی سنتی اینه که این روش هر فرد رو جداگانه در نظر میگیره و پتانسیل پیشرفت اون فرد رو در مقایسه با عملکردهای قبلی خودش میسنجه تا بهترین بهره وری رو از آموزش داشته باشه. پس ارزیابی پویا DA به آینده ی یادگیری هر فرد میپردازه اما روش های سنتی فقط به عملکرد حال زبان آموز اهمیت میدن.

مهم رونده نه نتیجه

 رویکرد ارزیابی پویا DA برای ارزیابی اصلی دانشجویان این رو نشون میده که روند یا process بسیار مهم تر از نتیجه یا Product هستش چرا که به عنوان زبان آموز اینکه چطور یاد میگیریم و چقدر عمیق یاد میگیریم با ارزش تر از اینه که چه چیزی رو صرفا برای مدتی یاد گرفتیم. استاد با تجربه میتونه این روند رو برای زبان آموز جذاب تر کنه و همچنین باعث بشه که زبان آموز با توانایی های خودش بیشتر آشنا بشه و ازشون به بهترین نحو بهره ببره. این همون همکاری یا Collaboration بین استاد و زبان آموز هستش که در DA اتفاق میفته. 

نقش استاد به عنوان حامی نه مصحح

 تحقیقات نشون میدن که استاد به جای مصحح امتحانات پایان ترم باید تبدیل به حامی زبان آموز بشه که بتونه با روشن‌تر کردن مسیر بر اساس عملکرد زبان آموز پیشرفت و یادگیری بهتری اون فرد رقم بزنه. پس استاد به جای پیروی از یک سری سوالات از پیش تعیین شده که انتهای دوره به دانشجو ارائه میشه، در طول دوره تلاش میکنه تا به صورت مداوم ارزیابی و آنالیز زبان آموز رو انجام بده. اینطوری میتونه هم نقش Mediator یا میانجی بین آموزش و ارزیابی رو داشته باشه و هم نقش Supporter یا حامی زبان آموز.